Królowa Elżbieta II.

Skąd się wzięła? Dlaczego to akurat ona ma koronę? Czy ma jakąkolwiek władzę? Kim jest? 

Królowa Elżbieta II ma naprawdę ciekawy życiorys, można by stwierdzić, że nawet fascynujący! Wiesz, że jako jedyna kobieta w całej rodzinie krolewskiej odbyła służbę wojskową? A kiedy miała 14 lat biegle mówiła po francusku? Że wybrała ukochanego wbrew woli rodziny i są razem aż do dziś? Naprawdę! Królowa może z wyglądu przypominać nam własną, ciepłą babcię ale to naprawdę twarda kobieta. Poświęć parę minut i zapoznaj się z tekstem poniżej a dowiesz się wielu innych ciekawostek!



Królowa Elżbieta II, a właściwie .... Elżbieta Aleksandra Maria Windsor - urodziła się na Bruton Street 17 w Mayfair w Londynie 21 kwietnia 1926. Jej ojcem był książę Yorku Albert, późniejszy król Jerzy VI. Jej matką była Elżbieta Bowes-Lyon, córka Claude'a Bowesa-Lyona, 14-ego hrabiego Strathmore i Kinghorne.

Pierwsze imię otrzymała po swojej matce, drugie po swojej prababce, królowej Aleksandrze, trzecie po swojej babce, królowej Marii. Jako dziecko była nazywana przez swoją rodzinę "Lilibet". Dzieciństwo spędziła na Piccadilly Road 145, gdzie mieszkali wówczas Yorkowie. Jej wychowaniem zajmowała się niania, późniejsza pokojówka królowej, Margaret MacDonald, zwana "Bobo". Elżbieta była posłusznym dzieckiem, ale przekonanym o swojej wysokiej pozycji i dbałą o należną jej rangę. Kiedy w 1930 przyszły premier Neville Chamberlain zwrócił się do niej Dzień dobry, mała damo, księżniczka odpowiedziała mu: Nie jestem małą damą, jestem księżniczką Elżbietą. :)



Książę Walii (ojciec Elżbiety) jednak nie miał żadnego potomstwa, nie był nawet żonaty. Elżbieta nie miała też brata, który (choćby i młodszy) wyprzedziłby ją w linii sukcesji do tronu. Elżbieta miała tylko młodszą o cztery lata siostrę, Małgorzatę.

Program edukacji był skromny i miał swoje braki. Na kilka lat przed objęciem tronu Elżbieta zwierzyła się pokojówce Bobo: Przy stole nie rozumiem o czym rozmawiają ludzie wokół mnie. Ogarnia mnie przerażenie na myśl o zasiadaniu wśród cudzoziemców dyskutujących na tematy, które są mi kompletnie nieznane. Przyszła królowa była dzieckiem poważnym, zorganizowanym i systematycznym. Zdarzało jej się wstawać wieczorem z łóżka, aby sprawdzić, czy ubrania w szafie są dobrze złożone. Układała również cukierki według wielkości i zjadała je od najmniejszego do największego. :)

Kiedy Elżbieta miała 10 lat umarł jej dziadek, król Jerzy V. Tron objął jej stryj, książę Walii, jako Edward VIII. Ten jednak, nie mogąc poślubić swojej wybranki, dwukrotnie rozwiedzionej Amerykanki Wallis Simpson, abdykował 11 grudnia 1936. Ojciec Elżbiety, książę Yorku, został wówczas królem jako Jerzy VI. Elżbieta została następczynią tronu. Zachwycona swoim nowym statusem pochwaliła się siostrze, która na to odpowiedziała: "Poor you..." (Biedactwo...). Wraz ze wstąpieniem ojca na tron Elżbieta uzyskała tytuł Jej Królewskiej Wysokości Księżniczki Elżbiety. W Walii pojawiły się głosy za przyznaniem Elżbiecie tytułu księżnej Walii, ale królowi doradzono, że może być to tytuł jedynie żony księcia Walii, a nie tytuł następczyni tronu.

W 1939 wybuchła II wojna światowa. Elżbieta i Małgorzata zostały wysłane do zamku Windsor w Berkshire. Pojawiały się sugestie, aby wysłać księżniczki do Kanady, co królowa Elżbieta skomentowała: Dzieci nie mogą wyjechać beze mnie, ja nie mogę opuścić króla, a król nigdy nie opuści kraju. W Windsorze Elżbieta z siostrą pracowały przy kopaniu transzei w pobliskim parku. W 1940 14-letnia księżniczka po raz pierwszy wystąpiła na antenie BBC w programie "Children's Hour". Zawiesiła również lekcje języka niemieckiego (władała już biegle francuskim) i rozpoczęła naukę historii Stanów Zjednoczonych.

Na początku 1945 Elżbiecie udało się przekonać ojca, aby pozwolił jej wstąpić do kobiecej służby wojskowej. Księżniczka wstąpiła do Women's Auxiliary Territorial Service z numerem matrykuły 230873, ze stopniem podporucznika (Second Subaltern). Została przeszkolona na kierowcę i mechanika, uzyskując ostatecznie stopień kapitana (Junior Commander). Elżbieta jest jedyną członkinią brytyjskiej rodziny królewskiej, która odbyła służbę wojskową. Podczas obchodów Dnia Zwycięstwa w Londynie 8 maja 1945 Elżbieta stojąca na balkonie pałacu Buckingham, ubrana w mundur swojej służby, została nagrodzona gromkimi oklaskami przechodniów.

22 lipca 1939 Elżbieta z siostrą i rodzicami udały się z wizytą do Akademii Marynarki w Dartmouth. Niestety, wybuchła tam epidemia świnki i wizyta nie mogła się odbyć. Wówczas lord Louis Mountbatten wyznaczył na przewodnika i opiekuna księżniczek młodego oficera grecko-niemiecko-duńskiego pochodzenia, Filipa (ur. 10 lipca 1921), kuzyna Elżbiety i Małgorzaty. Filip jest synem księcia Andrzeja Greckiego i Alicji Battenberg, córki 1. markiza Milford Haven. 18-letni wysoki i postawny oficer wywarł wielkie wrażenie na księżniczce.



Związek z Filipem nie przypadł do gustu parze królewskiej. Przeciwna była zwłaszcza królowa Elżbieta. Krewni Filipa byli blisko związani z reżimem nazistowskim. Królowi Jerzemu nie przypadł do gustu mężczyzna ubogi, pretensjonalny, z "po prostu godną pożałowania" garderobą. W sierpniu 1946 Filip został zaproszony do zamku Balmoral i, mimo niechęci Jerzego i Elżbiety, zaręczył się z następczynią tronu. Jerzy wysłał córkę w podróż do Afryki mając cichą nadzieję, że zapomni o kuzynie. Podróż nie spełnia jednak zamierzonego efektu i 10 czerwca 1947 zaręczyny Filipa i Elżbiety zostały podane do publicznej wiadomości.

Ślub odbył się 20 listopada 1947 w Opactwie Westminsterskim.

14 listopada 1948 Elżbieta urodziła swoje pierwsze dziecko. Niedługo później król Jerzy postanowił, że potomkowie jego córki mają prawo do tytułu "Królewskiej Wysokości". Filip i Elżbieta mają czworo dzieci, które na podstawie orzeczenia Tajnej Rady z 1960 noszą nazwisko Mountbatten-Windsor, ale tylko te, które nie będą bezpośrednio w linii sukcesji do tronu. W odróżnieniu od rodzeństwa najstarszy syn, Karol, używa również podwójnego nazwiska. Dzieci Filipa i Elżbiety to:
  • Karol Filip Artur Jerzy (ur. 14 listopada 1948), książę Walii, następca tronu
  • Anna Elżbieta Alicja Ludwika (ur. 15 sierpnia 1950), Księżna Królewska, żona Marka Phillipsa i Timothy'ego Laurence'a, ma dzieci
  • Andrzej Albert Chrystian Edward (ur. 19 lutego 1960), książę Yorku
  • Edward Antoni Ryszard Ludwik (ur. 10 marca 1964), hrabia Wessex

Obecnie rodzina Elżbiety II jest o wiele większa, o dzieci jej własnych dzieci, i o ich dzieci też :)




24 marca 1953 zmarła na raka gardła królowa-wdowa Maria Teck, jednak przed śmiercią wyraziła życzenie, aby z tego powodu nie przekładano koronacji. Odbyła się ona zgodnie z planem 2 czerwca 1953 Królowa długo powtarzała każdy gest, przyzwyczajała się do noszenia korony, trzymając ją na głowie podczas śniadania, oraz chodziła po pałacowych korytarzach z prześcieradłami przytroczonymi do ramion. W dniu koronacji była całkiem odprężona. Gdy opuszczała pałac Buckingham i wsiadała do karety mającej ją zawieźć do Westminsteru, jedna z druhen zapytała ją jak się czuje. Wspaniale – odpowiedziała królowa – Właśnie rozmawiałam przez telefon z moim trenerem. Mój koń jest faworytem w Derby.

O godzinie 11.00 Elżbieta weszła do Opactwa Westminsterskiego. Przebywało tam już 7000 osób. Królowa była ubrana w szkarłatny płaszcz z gronostajowym kołnierzem narzucony na satynową suknię. Asystowało jej 6 druhen noszących tren. Elżbieta przeszła nawę główną, kierując się ku drewnianemu tronowi Edwarda Wyznawcy, gdzie znajdował się kamień koronacyjny. Następnie zwróciła się ku czterem stronom świata, a arcybiskup Canterbury Geoffrey Fisher obwieścił zgromadzonym: Panowie, przedstawiam wam królową Elżbietę, waszą niezaprzeczalną królową, wam wszystkim, którzy tu przybyliście złożyć jej hołd i oddać się jej na służbę. Czy gotowi jesteście ją uznać?. Lordowie odpowiedzieli God save Queen Elizabeth.




Po koronacji Elżbieta i Filip przeprowadzili się do pałacu Buckingham w centrum Londynu, od 1837 oficjalnej rezydencji brytyjskich królów i królowych. Królowa jednak nie przepadała za pałacem i wolała przebywać w zamku Windsor, 15 km na zachód od Londynu. Królowa spędza dużo czasu w Holyrood House w Edynburgu, który jest jej oficjalną siedzibą jako królowej Szkocji, i gdzie ma przebywać co najmniej tydzień w roku. Wiejskimi rezydencjami królowej są również zamek Balmoral w Aberdeenshire oraz Sandringham House w Norfolk. Rezydencjami państwowymi są jeszcze Pałac św. Jakuba (do 1837 oficjalna rezydencja królów, z tego czasu pozostało dyplomatyczne wyrażenie Dwór św. Jakuba, przy którym wciąż akredytowani są ambasadorzy), Hampton Court na przedmieściach Londynu, pałac Kensington i Marlborough House. Rezydencje te są na utrzymaniu państwa, z wyjątkiem Sandringham i Balmoral, które są rezydencjami prywatnymi.

Oprócz godności królowej Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej jest również głową 15 innych państw: Antigui i Barbudy, Australii, Bahamów, Barbadosu, Belize, Grenady, Kanady, Jamajki, Nowej Zelandii, Papui-Nowej Gwinei, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyn, Tuvalu i Wysp Salomona, które razem z Wielką Brytanią mają status tzw. Commonwealth realm.

Komentarze